Þafak vakti geldin kirli dünyaya Çok sabah beklemen bundan Mahzen karanlýðý ve göçebe bir aslan Ürkek iþgalin fýrtýnalý uygarlýða Yolsuz duran fahiþe yalnýzlýðýn Fýsýldandý çocukluk akþamýnda.
Bir aðacýn dallarý olabilsen Solan her riyakar yüze inip Dokunabilsen umarsýzca ham meyveye Ýnatla sulansa aþkýn kökleri Sadakatle dolu bir orman yaratsan Nefes olsa bütün insanlýða.
Yaz inceliðiyle kapýný çalarken Geç olduðunu anladýn sevmenin Sokaklar devir töreninde erken inzivaya Kimsesiz kentinde evlatlýk gibisin Önceleri hayal kurmayý becerip Yanlýþla yüzleþmeye giderken Þimdi girdap gören umutlarýn Düþünde varlýðýný arayan bir heykelin… Sosyal Medyada Paylaşın:
ERMAN ÖĞÜT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.