GÖNÜL DEFTERİ

Bir gönül defterim vardý, sahip olduðum en temiz,en deðerli þeydi.
Sakladým onu senin için; sen yokken bile ihanet etmedim sana.
Bekledim gelecektin birgün ve sen açacaktýn bu defteri ilk kez
Ellerine verecektim;senle, sevginle dolduracaktýn bu bomboþ tertemiz sayfalarý.

Ve en sonunda geldin, mutluydum, mutluydun sanki
Verdim eline gönül defterimi, senindir artýk,yalnýzca sana ait;açtýn daha önce kimselere dokundurtmaya kýyamadýðým bu defteri...
Aldýn eline hançerden yapýlmýþ kalemini; ben bekliyordum güzel þeyler yazacaktýn...
O kadar emindim ki senden; senle,sevginle dolduracaktýn her bir satýrýný.

Bir çizik attýn önce ilk sayfasýna...
Þaþkýndým, þaþýrmýþtým,savunmasýzdým, aþýktým...
Ben bekledim düzeltecektin yaptýðýn hatayý, silecektin attýðýn bu çiziði
Bu beyaz sayfanýn bunu haketnediðini söyleyip özür dileyecektin
Bende affedecektim seni.

Bekledim...
Sonra bir çizik daha attýn
Bir çizik daha...
Bir çizik daha...
Bu çizikler de yetmedi sana.
Her zerresini karalayýp verdin elime hayattaki en deðerli þeyimi, gönül defterimi
Býraktýn ve gittin.

Ne yaptým biliyor musun?
Sen gittikten sonra aldým elime o lanet olasý defteri
Karaladýðýn o ilk sayfasýný yýrtýp attým

Yalnýz içimi acýtan ne oldu biliyor musun?
Farkýnda olmadan bir sonraki sayfayýda yýrtýp atmýþým
Bir sonraki sayfayýda,diðerinide
Bir de baktým ki gönül defteri diye bir þey kalmamýþ.

Ama yine de senin vicdanýn rahat olsun!
Sosyal Medyada Paylaşın: