BEN OLMALIYIM
Baþýný yastýða her koyuþunda,
Rüyanda gördüðün ben olmalýyým.
Sevdaya çaðrýyý ilk duyuþunda,
Hayaller kurduðun ben olmalýyým.
Gezsen de cihaný bir baþtan baþa,
Yýllarca etrafý etsen temaþa,
Emeðim gitmesin der isen boþa,
Ýzini sürdüðün ben olmalýyým.
Endamýn dünyayý yakýp geçse de,
Görenler ecelden þerbet içse de,
Bakýþýn aþýða kefen biçse de,
Sonunda vurduðun ben olmalýyým.
Uyunca elbette ilahi emre,
Senin de sinene düþer bir cemre,
Hazan rüzgârlarý deðmeden ömre,
Bahara erdiðin ben olmalýyým.
Lale þarap gibi del’ eder seni,
Sümbül melankolik tel eder seni,
Nergis maðrur durur el eder seni,
Bahçeden derdiðin ben olmalýyým.
Uðruna açýlsa kýrmýzý güller,
Adýný söylese þeyda bülbüller,
Ayaðýna türab olsa da eller,
Gönlünü verdiðin ben olmalýyým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.