Yaprak dökümünden sonra aðlardý Masal kentinde baharým. Uçurumlar içinde bir can Gün çalarken ölümden Süzülürdü yaþlar yanaðýmdan...
Kýrmýzýsýnda çatlamýþ bir avuç toprakla Yarý canlý yaþamýna kavuþurdu aþk. Mum alevinde erimeden biçimlenirdi Ezgiye uzanan tutsak ellerimde vuslat...
Umuda ýþýk bir gölge görseydi karanlýk gözlerim, Sönmeden parlardý güneþin kýzgýn göðsünde kaderim Ve boz bulanýk suda yeniden açardý Evrim maðduru çiçeklerim...
Gök kubbeyi kýrýp, Öfkeyle düþmeseydi pencereme yaðmur Mahzun mahzun bakmazdý sessiz gülüþlerim Ve camdaki yüzüme dokunsaydý bir damla yaþ Islanýrdý yüreðimde küllenen umutlarým! ...
Ellerimde barýþ, dört bir yanýmda piþmanlýk Son þarkýsýný söylüyor þimdi ayrýlýk Dönüp bakmadan arkasýna Sessizce uzaklaþýyor sancý içinde vuslat! ...
Yeniden sunulur mu yaþam bana Sevmeyi öðrensem? ...
Rukiye Çelik 23.01.2009 14:49:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.