ŞEHR-İ ALA
Tutuþturulmuþ bir alevdin sen
Gözlerimde söndüremediðim
Yeþilliðin iç yakan irem kapýsýydý
Tepelerinden sýzan hayali þelalelerinle
Boðazýn sularýna dans ettirirdin
Seyrine ram olmuþ þairlerin kadar
Yorgun düþen emekçi insanlarýnla
Balýkçýlarýný selamlayan deniz kýzý kulenden
Naðmelerin geliyordu kulaðýma
Ah... o eski Ýstanbul demeyeceðim sana
Biçare türküler söylemekte yakýþmaz
Derdinle yoðrulmuþ, aþkýnla kavrulmuþ
Selamlar getir bana
Semalarýndan býraktýðýn yaðmurunla
Yaþým çok genç deðil henüz otuz
Bir bayana yakýþýrmý ömrün ortasýnda olmak
Ama tarihin davetkar, çarþýlarýn bereketli
Camilerinde sezilir ömrün akibeti
Gönül evimin tahtýnda oluþturduðun saray
Koynundaki saraylardan kýymetli
Sen yaþanýlasý þehir, sen evlerinde þaþa
Ey güzeller güzeli !.... ÞEHR-Ý ALA
Þeyda Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.