İSTEMEM
Kargayý beslersin gözünü oyar,
Ýki yüzlü nankör, hemde riyakar.
Dýþýn dostum gibi, için kan kusar,
Artýk dünyalarý versen istemem.
Her mecliste kara ettin yüzümü,
Artýk yeter, çok taþýdým yükünü,
Dikkate alýpta en boþ sözümü,
Naatlar yazýp övsen istemem.
Yüzün beyaz ama için kapkara,
Ýyleþmez kalbimde açtýðýn yara,
kendine baþka bir dayanak ara,
Ben diken, sen gül olsan istemem.
Doyururum fakiri yoksa ekmeði,
Okuturum yetimi yoksa sahibi,
Tüm bunlarýn sanki sensin sebebi,
Gölge etme baþka ihsan istemem.
Hava gün güneþlik sen nem kaparsýn.
Ak dediklerimi kara anlarsýn.
Düz yolda giderken yoldan saparsýn,
Cennetlerim senden olsa istemem.
Af dileme faydasý yok özürün.
Manasýný iyi anla bu sözün:
Ne dostundur ADSIZ artýk ne kürkün,
Ayaðýma keçe olsan istemem.
Tuncay OCAKLI
(27.09.2006)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.