Kendimi gördüðümde, kimsecikler yoktu sokakta, Baþbelasý yalnýzlýðýn ürküten yalýnlýðýydý sýrýtan, Yaþanabilir bir kaç an var mý diye bakýndým, Ýnadýna bastýrdý omuzlarýma karanlýk gece.
Basit bir saman kaðýt aradým ve bir kalem, Yalnýzlýðý aktarmak için yarýnlarýma, Okaliptus yapraðý yetiþti imdadýma, Kömür karasý kalem ediniverdim yanýna.
Yazmaya baþladýðýmda, çöp karýþtýran iki kuyruk, Ve de alt tarafta baþka bir kamçý kuyruk, Merhaba dercesine bakýþ fýrlattýlar, Ben, kalemim ve üç kedi, geceye soyunduk.
ESEL ARSLAN 2009 - ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esel Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.