KADERSİZİM.

=On dört sene sonra, geldi kadersiz,
bir buçuk yaþýnda, kaldý babasýz,
Akýl erdiremez, gülcük saçar,
Baþýna gelenden, masum habersiz..

=Aklýndan hiç çýkmaz, büyük facia,
Yürekler dayanmaz, böyle acýya,
Durmadan olayý, yaþýyor yavrum,
Bebek yaþta hasret, kaldý babaya..

=Kara þimþek baþlar, çýðlýk atýyor.
Battaniye-siyle, baþýn saklýyor.
Aný hatýrlayýp, tekrar yaþýyor.
Bebekken acýya, gark olan yavrum..

=Baba çocuk görse, rengi soluyor.
Periþan bir halde, eve koþuyor.
Karný aðrýyor çok, acý çekiyor.
Babasýna hasret, özlem duyuyor..

=Canýmý isteyin, veririm yavrum,
Ölmek gerekirse, ölürüm yavrum,
Her þeyi yaparým, ben sizin için,
Bir tek babanýzý, veremem yavrum..

Emine ERDEM 1987




Sosyal Medyada Paylaşın: