Göze alýnmamýþ yolun baþýndayým Henüz çýktým hüznün zindanýndan Aynada býraktým dünkü yüzümü Gamzemde mevsim güz Bilinmeyen bir þehrin içindeyim Annem gibi kayboluyorum ben
Eðrelti duruyor aklýmda bahar Sevdalara yakýþtýrýlmadý gönlüm Yeni duydum karanlýðýn türküsünü Bu gün düþerken dizlerimin üzerine Cemreye benziyordum Annem gibi üþüyorum ben
Yaðmurlarým kesilmiþ, gözümde çöl bulutu Tane tane anlattým anlamadý aklýn kuyusu Rastgele sallasam kýlýcý Yaralý bir serçe aðlar rüyamda Peþkeþ çekildi ömrüm daraðacýna Annem gibi ölüyorum ben
Razý geldim ayaklarýmda prangaya Adýmý saklamadý martýlar Gözden çýkarýlmýþ can parçasý Uçurum kenarýna atýlmýþým Sahrada unutulmuþ mayýn Annem gibi aðlýyorum ben
Perdeleri açýp akþamý bekliyorum Sýcak ekmek buðusu deðiyor dudaðýma Çiçeklerim cam kenarýnda kýrýtýyor Radyoda buðulu bir ses Deli çaðlarým düþüyor aklýma Annem gibi özlüyorum ben
Geceleri uykularým firarda Ayaklarým yerden kesiliyor yaðmur yaðdýðýnda Her sokak ayný adrese varýyor Ýçim papatya bahçesi Yemeden içmeden kesiliyorum, içim söyleniyor Annem gibi seviyorum ben
Nevim Karahan Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi Giz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.