Göze alınmamış yolun başındayım Henüz çıktım hüznün zindanından Aynada bıraktım dünkü yüzümü Gamzemde mevsim güz Bilinmeyen bir şehrin içindeyim Annem gibi kayboluyorum ben
Eğrelti duruyor aklımda bahar Sevdalara yakıştırılmadı gönlüm Yeni duydum karanlığın türküsünü Bu gün düşerken dizlerimin üzerine Cemreye benziyordum Annem gibi üşüyorum ben
Yağmurlarım kesilmiş, gözümde çöl bulutu Tane tane anlattım anlamadı aklın kuyusu Rastgele sallasam kılıcı Yaralı bir serçe ağlar rüyamda Peşkeş çekildi ömrüm darağacına Annem gibi ölüyorum ben
Razı geldim ayaklarımda prangaya Adımı saklamadı martılar Gözden çıkarılmış can parçası Uçurum kenarına atılmışım Sahrada unutulmuş mayın Annem gibi ağlıyorum ben
Perdeleri açıp akşamı bekliyorum Sıcak ekmek buğusu değiyor dudağıma Çiçeklerim cam kenarında kırıtıyor Radyoda buğulu bir ses Deli çağlarım düşüyor aklıma Annem gibi özlüyorum ben
Geceleri uykularım firarda Ayaklarım yerden kesiliyor yağmur yağdığında Her sokak aynı adrese varıyor İçim papatya bahçesi Yemeden içmeden kesiliyorum, içim söyleniyor Annem gibi seviyorum ben
Nevim Karahan Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi Giz Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.