İstanbul

senden nefret ediyorum istanbul
kaldýrýmsýz sokaklarýndan
biçimsiz çöp bidonlarýndan
tükürülmüþ yollarýndan
isyan etmeye korkan gecelerinden
1 mayýsa yasaklý büyük meydanýndan
ve sindirilmiþ insanlarýndan
evimin arkasýndan geçen banliyö trenlerindeki
ama görmedim hiçbir yerde
bizim apartmanýnki kadar asil
ve hýrçýn bir sokak kedisi

yaþamak zor seninle istanbul
trafiðin baþa bela
dolmuþlarýn zart diye duruveriyor
lodosun göðsümü daraltýyor
kaçamýyorum kýþýnýn soðuðundan
rüzgarýn tutsak ediyor beni
en çok ayaklarým üþüyor
ýsýtamadýðým bodrum katýmda
ama koklamadým hiçbir yerde
adalara bakan küçükyalý sahilindeki kadar tuzlu
ve ayný zamanda güzel bir yosun kokusu

hýrçýnsýn Ýstanbul
sevdiklerine ve sevemediklerine
výz gelip týrýs gidenlere
yoksun býrakýyorsun onlarý
aþka tutkuya ve hatta sekse
orospularýn bile seviþmiyor lirayla
dolar euro istiyor
onlar da haklý mý ne
ama bulamadým hiçbir yerde
beyoðlunun ara sokaklarýndaki gibi
sevgi ve kin dolu hem de hayalci bir sihri

sýkýyorsun Ýstanbul
yüreðim tekliyor kokmuþ nefesinden
debeleniyor boðazýnda balýklarýn
esrarkeþlerin doðu türküleri söylüyor
sokak çocuklarýn gerçek
geri kalanýn hepsi yalan
bacaklarým titriyor karanlýkta yürürken
ýþýklý köprülerin misali
ama inan hissetmedim hiçbir yerde
tam doðruyu söylemek istemesem bile
bu kadar tarihi ve onurlu geçmiþi falan

gidiyorum Ýstanbul
terk ediyorum seni artýk
sen benden kurtuluyorsun
ben de senden
hepsi senin olsun
dolmuþlarýn rüzgarýn
soðuk bodrum katlarýn
asil sokak kedilerin
dolarla seviþen yalancý fahiþelerin
adalarýn sana kalsýn
mavi yosun kokulu
ve o güzel tarihin
ama dur bitmedi daha bu masal
çünkü kalbim teklese
yoksulluktan ölsem bile
yani ne olursa olsun
hatta isterse dünya dibine vursun
benim vefasýz bebeðim
her gece rüyamda sana geri döneceðim

Sosyal Medyada Paylaşın: