geceler kupkuru gündüzler ýslak metaforlarla konuþuyorum seviþirken bile tek baþýma tut beni sýkýca ama býrak
iskeleler kayýksýz sevgisiz sokak köpekleri gibi seviþen orospular görüyorum rüyamda yalnýzca aþk için nefes alamýyorum ama içiyorum bin yýldan beri bu þehirden hem nefret ediyor hem de onsuz yaþayamýyorum
güneþ karanlýk evren kaçýyor benden kara deliklerle oyalanýyorum içimdeki mesnetsiz iddialar var haklý kurbaðalar sürüngenleri suçluyor yalnýzým kalabalýðýn içinde tek baþýma kalamýyorum ama sonra tekrar baþa dönüp sonum olacaðýný bilerek onu düþünüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
levosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.