Sen gidince... Düşler düşer... gecenin karanlığı dokunur ayın memelerine... usulca soyunan gün güneşle sevişir sessizce
soluksuz bekledim ateşten dudakları kavuran yüreğini saat kadranı yoldaşım el ele bitkiniz güneş usulca geceye sarılmakta.
Sen gidince susuz kervanlar yollarımı kesmekte dolunay devrilirken, sustum susadım bekledim üşümüyorum, çıkarıp elimi pencereden, rüzgarla gelen kokunu avuçluyorum.
Sen gidince, usul usul yanmakta mum ve yüreğim karanlık ve ayrılık yollarında keskin bir bıçak gibi öpüşür ay ve güneş. ırmakların ayrılık yataklarındayım
usulca dokunuyorum yüzüne ay ve sen.. güneş sızmakta ayın kucağına Üryanım sustum üşümüyorum.
Aleda Sosyal Medyada Paylaşın:
Aleda Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.