Dar sokaklardayým Kokular yükseliyor mazgallardan Sular baþka yöne akýyor Çekiyor içine beni gece Sinsi sinsi gülüyor gölgeler köþelerden Ýçimde kurdeþen sancýlarý Ve zihnimdeki kopuk hayaller Eski zaman izlerinde dans ediyor
Dar sokaklardayým Karanlýk birleþiyor gölgelerle Yolum yýldýzlara emanet ben anýlarýma Yine de yüreðim sabrediyor bu kýsýr döngüye Aðýtlar diziyorum tüm sevdalara Sussun diye içimdeki vesvese Lâkin durmadan üflüyor kulaðýma Sen onlara benzeme, sen onlara benzeme
Ah bu dar sokaklarýn baþý umut sonu hayal kýrýklýðý Eski zaman aþklarý boþ bir ütopya Anýlarýmýn yarattýðý Kendi kendimle konuþmamdan mütevellit Vesveseme kadar uzanan sessiz bir arya
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.