Ayrılık Elinden

Sürgüne saldýðýn yitik diyarda,
Sevda þarkýsýna darýldý sesim.
Mekânsýz kaldýðým bu sokaklarda,
Gezerim elimde sararmýþ resim.

Doðayý süslerken baharýn rengi,
Herkesin kolunda gönlünün dengi,
Çileli ömrümün hasretle cengi,
Sürerken katlanýr ayrýlýk yasým.

Sokaklar el ele sevenle dolu,
Hüznümü görenler deðiþir yolu.
Bülbülüm baykuþtur, çiçeðim çalý,
Kaldýrým taþlarý gönlüme hasým.

Ayrýlýk elinden yediðim vurgun,
Yüzünden yýllarým bahtýma dargýn.
Dönerim deseydin beklerdim hergün,
Benim de olurdu, evim adresim.

Her gece içimde gizli bir seda,
Adýný anarak, baþlar feryada.
Hasret denizinde hüzünlü ada,
Sevgi çeþmesinde kýrýlmýþ tasým.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: