TÜRK TARİHİNDEN DAMLALAR 14
Ak Süleyman Han, babandýr rehberin
Aþkla bir gün, gül zaferler saðsýn erin
Hep bütün baþlar, selam dursun sana
Allah’ým hep aþkla, cenk kursun sana
Mevsimim nur gül desin, yer titresin
Ýklimim bülbül desin, nur titresin
Bahçemin kor derdi, bitsin Sultan’ým
Âlemin gül bahtý, tütsün Sultan’ým
Ey Süleyman Han, tutuþtur günleri
Cengi çýnlat hep, tutuþtur tenleri
Cetlerim bulsun þafak durmaksýzýn
Mehterim tütsün saat kurmaksýzýn
Sancýlar dinsin, bu âlem “ Türk “ desin
Aðrýlar sönsün, bu âlem “ Türk “ desin
Bursa’dan güller dökülsün, nur diye
Kor Edirne’m cenkle gülsün nur diye
Nur Ýstanbul, çaðlayýp dursun Han’a
Nur zaferler, baðlayýp dursun Han’a
Közlerim tütsün, baðým gül iþlesin
Sancýlar bitsin, baðým yel iþlesin
Devletin kalbinde, açsýn güllerim
Ey Han’ým, kor salmasýn hiç yellerim
Bahçelerden nur dökülsün her zaman
Közlerimden zift çekilsin her zaman
Akdeniz ey Akdeniz, sen bizlesin
Ey deniz kordan deniz, sen bizlesin
Türk’e oldun bir nefes, sensin gülüm
Türk’e oldun bir kucak, sensin gülüm
Muhteþemdin Sultan’ým, yýðdýn güneþ
Kor fetihler saðmýþýn, yýktýn ateþ
Cetlerin köþkünde, çýnlar sözlerin
Cennetin baðrýnda, çaðlar közlerin
Ey Süleyman Han, tutuþturdun zaman
Sultan’ým Han, cetlerin gülmüþ inan
Vakte sýðdýrdýn zaferler Sultan’ým
Þimdi artýk, hep kuþanmýþ dermaným
Gitme Sultan gitme, bahtým solmasýn
Tütme Sultan tütme, tahtým solmasýn
Dilde cevher, özde cevher çaðlasýn
Bahçe bülbül, bahçe güller çaðlasýn
Söz yetiþmez, vakte hicran baðladý
Kubbeler çökmüþtü, harman aðladý
Muhteþem Han gitti, hüsran baþladý
Kor ecel bir tüttü, hüsran baþladý
( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )
- . - - / - . - - / - . - /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.