uçsuz bucaksýz geçmiþten uçsuz bucaksýz geleceðe gidiyoruz zor ve kolaylýklar içinde
anlamý kaybolmuþ zulümler eriyen ve aþýnmýþ kayalar terleri içilmiþler masallarda ki öldüren adamlar itaatkarlar binlerce yýllýk akan kan ve savaþ ve kanayan aydýnlýk binlerce yýldýr yazýlýrken daha kalýn kara kitaplara söylemiþtik halbuki ilk söz son sözümüzdür duygularýmýz gerilirken boþlukta
paslanmadan önce yeþil bir dal el ele tutuþmalýydýk ki çabuk dinsin acýlarýmýz dokunulan yüreðimiz kanýyor maalesef gecikiyor kavuþmamýz araya giren bir þeylerden ýssýz yerlerde coþan duygularýmýz ritimsiz bir hal alýyor gecede tutuluyor nefesimiz çocuklar adýna itirazsýz mühürleniyor kalbimiz daha bir güzel gülüyor bize ait olanlar bir ýslýkta varýlacak yerde kuruyoruz barýþýn köprüsünü istediðimiz büyüklükte
kim söyleyebilir tarihin süt annesini bir ürperiþle titreyen köpüklenmiþ dalgalarýn sürüklenen erdemini seslerden uzak yahut fýrtýnalar içinde kuduran alýp götüren dilsiz zamanlarda vahþi ve ürkek bakýþlý güneþ saatinde ömrümüzün kýyýsýnda kim kazanabilir aðlamanýn yarýþý olsa
merhamet dilemiyor toprak çürümüþ çayýrlar arasýndaki kainat gizemli dokunuþ göçüp giderken bir yere baþlayan yangýnlar içinde sudan ve acýdan terazi ve emekten sevgiler kök saldý kanlý bir oyun gibi
ah bir uzanabilsek dokunabilsek bir ah duyarýz yeryüzünden gelmiþ geçmiþ bütün sesleri ve sýrtýmýzda zindanlý bir sevinç varken iddia edebiliriz ki insanýn yüreði kulaðýdýr dostlar
býraktýðýmýz için geçmiþe saygýlý izler sayýlmaya baþlandý artýk gergin ve düþünceli baþlarla biz ki uçan kuþlarýn kanatlarýnda yýldýzlarla beraber dolaþtýk evrenin çýkmaz sokaklarýný neresidir yok olmanýn arzulandýðý yer neresidir kara sineklere ip atlatan ülke biz ki bilinmezden önce çýrýlçýplak kutsal vücutlarýyla yaðmurla dans edenleri görmüþtük biz ki yalnýz kývýlcýmlý duygular taþýrdýk kibrit gibi parlayan gözlerimizde
bir gün parçalanmýþ bedenleriyle bütün acý ve kederleriyle bahar gülümserken o tarihteki yaz’a yer altý bahçesindeki çiçeklerimiz mutluluk duyacaklar topraðýn tutsaðý olmaktan ve süzülerek göðe týrmanýp karanlýklar içinden yýldýzlara dokunup çalacaklar kapýmýzý usul usul gök gürültüsü olarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
lvnt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.