Su Bestesi/Çayın Sesi

Semaver semaya salarken nefes.
Demlik de dem sürer enfes mi enfes.
Þeker sabredemez atar kendini.
Bardak þeffaf oda camdan bir kafes.

Gelince tepside ince belliler.
Sohbeti kuþatan duvarlar güler.
Susar bekleyenler kesilir her ses.
Söylenir sessizce sýcak türküler.

Semaver bakýrdan bardak billûrdan.
Çayýn rengi çarpar sanki de nurdan.
Eser yoktur bu meydanda kahýrdan.
Çýn çýn öter kaþýk çayýn harýndan.

Su güler ateþte kýzýla çalar.
Can usaresini sulara salar.
Onsuz tutmaz ki gözleri uykular.
Hem leziz hem sýcak ayrýca enfes.

Rengi camý süsler daðýlýr sisler.
Gelip de ortaya coþunca hisler.
Kaþýkla bardakta mest eden sesler.
Ýçen þiir yazar þarký besteler.

Gahi saðlar içer, gahi hastalar.
Sýcacýk gülüþtür onla güfteler.
Sanki eller bardakla gül desteler.
Her yudumda ayrý ayrý besteler.
Ankara,20.01.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın: