Heç bilmirem...

Heç bilmirem yüreyimi açýmmý?
Heç bilmirem kanad açýb uçummu?
Heç bilmirem bu kismetden kaçýmmý?
Yazým gedir, kýþým gelir qorhuram.

Arzularým periklenib, daðýlýb,
Yüreyime kubar, nisgil yýðýlýb.
Aþkým, hissim boðmalanýb, boðulub,
Xeyal olub bu dünyadan çýkýram.

Hirslenirem, danlýyýram yaþýmý,
Niye tezce çaðýrýbdý kýþýmý.
Ýndi budu itirmiþem baþýmý,
Gök üzünün þimþeyi tek çakýram..

Deme bu men men deyilem ünüymüþ,
Ömür ele ötüb geden günüymüþ.
Arzularým tokumuymuþ, deniymiþ,
Ya cücerer, ya cücermez bakýram.

O çarmýkdan saçlarýmý asmýþam,
Saçlarýmýn feryadýndan esmiþem.
Yerden, Gökden, kainatdan küsmüþem,
Gözlerimi könlüm üste sýkýram.

Aktarýram gök üzünde izimi,
Yazdýðýmý göy deftere yazýmmý?
Buludlarý elamete yozummu?
Að buluddan süzülürem, akýram.

Gök yaðýþý, Yer akýþý menemmiþ,
Menim ruhum men bendeye enammýþ.
Ulu tanrým meni neden sýnamýþ?
Dözümümü yandýrarak yakýram.

Bu dünyanýn konakýyam,anýyam,
Bu dünyanýn baþlanðýcý, sonuyam.
Bu dünyanýn Hazangül tek ünüyem,
Arkam deyib beþerimi çaðýrram.
Sosyal Medyada Paylaşın: