Azatlýk meydan buldu,
Mazlumlar bayrak açtý;
Gök Hazar silkelendi,
Ruhlar birleþti, taþtý;
Zulmetin gerçek yüzü,
Silahlar, ölüm saçtý…
Karanfili biçtiler,
Tankla ezip geçtiler;
Barýþtan dem vurarak,
Cinâyeti seçtiler.
Karanfili der þimdi!
Þehitlere ser þimdi!
Bedeli can vergisi,
Vatan olur yer þimdi.
Karanfilim ocakta,
Balam gitti kucakta;
Döktüðü kan boðacak
Zalimi dört bucakta.
Karanfilim uyandý,
Neft’in od’una yandý,
Kar yaðan topraðýna
Su döktüm, su da yandý.
Karanfilim kan çiçek,
Azatlýða þan çiçek,
Biz yandýk o da yansýn,
Bu Ocaðý an çiçek!
Karanfilim uç aldý,
Bolþevikler suç aldý;
Ben de yakýnda derim:
Türk Urus’dan öç aldý.
Karanfil türem, türem,
Yapraðý perem, perem,
Yaralarým saðalsýn,
Em ol, yarama sürem!
Karanfil deste kaldý,
Kokusu dostta kaldý,
Dost aðýz aça bilmez,
Gözlerim pusta kaldý.
Karanfilim budandý;
Kurtulana ’ yol and’ý ’:
Birleþen bütün canlar,
Özgürlüðe adandý.
" Bitsin emperyal zulüm
Ya Ýstiklal, ya ölüm! "
Karanfil oylum olsun,
Süðsün, dal boylum olsun!
Her ananýn dileði:
Bu yýl bir oðlum olsun!
Karanfiller solmasýn,
Hârâmîler yolmasýn,
Yabanýn ayýlarý,
Varlýðýmý çalmasýn!
Karanfile su verem,
Hem gül kokusu verem;
Bütün Türkler bir ordu,
Tek dil, azat, "süveren"!
Karanfilim duyar mý?
Söz, aslýna uyar mý?
Hâlinden anlayaný,
Kan kardeþi sayar mý?
Karanfili baðladým,
Düðümünü daðladým,
Þehitler soraðýnda
Dirliðime aðladým.
Hay baþýmýn saðlarý!
Duman sardý daðlarý...
Karanfilim gül gayrý,
Gelsin birlik çaðlarý!
Fermaným kan çiçeðim,
Göynüyen içimin,
Depreþen duygularýmýn si mgesi
Can çiçeðim heyyy!
Bu kutsal direniþde topraða düþenlerin,
Domurcuk sâbilerin,
Gonca kýz, kýzanlarýn,
O fidan civanlarýn
Âhý yerde kalmamalý;
Hýyâbanda yatanlarýn ak süyekleri,
Bizden yana sýzlamamalý.
Selam sana! Saygý sana! Þan sana!
Gadan alam,
"Can sað iken yurt vermek yok düþmana!" (1)
Heyy heyyy!
Yine de hey heyy!
Kara donlu, kýzýl kâfir yetti be,
Hele bas geri!
Gözü dönmüþ, câni ruhlu kof çeri,
Kara baðlan gayrý, cengim var benim!
Al, yeþil üstüne, göðün baðrýndan,
Dört mânâ çarkýnda, rengim var benim!
Düþman için öðüt aldým atadan,
Elegeþ’ten, Orkun’dan, beþ kýtadan;
Tufandan emânet görklü "yada"dan,
Yiðitlere destan, seng’im var benim!
Gökten bomba yaðsa, toplar çýldýrsa,
Dünya birlik olsa, ordu kaldýrsa,
Yedi düvel, yetmiþ yerden saldýrsa,
Hepsine yetecek dengim var benim!
Kaçma nâmert! Kaçman bile ar bana;
Zerre hakkým kalsa yurtlar dar bana;
Uzak, yakýn, her mesâfe bir bana,
Iþýk atým, þimþek süngüm var benim!
Yükseldi bayraðým, artýk inemez;
Er olan er, yol and’ýndan dönemez!
Gönül gücü þahtýr, teknik yenemez,
Îman cevherinden tankým var benim!
Þehitler burcundan azat gün doðar;
Erir Demirperde, yýkýlýr duvar.
Bilge nârasýyla kükrer de Hazar,
Koçak sinelerde, yankým var benim!
YUSUF BÝLGE