ZAMAN BANA ECEL OLDU

ZAMAN BANA ECEL OLDU

Nisanlarý beklerim yaðmurda, yaþtayým
Mekânla uðraþtayým kendimle savaþtayým
Bahar yaz hýzlý geçti þimdi karakýþtayým.

Mutluluðu istedim yüreðim hicran doldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Bulanýk derelerde, çamurlu selde kaldým
Bilinmez mevsimlerde, rüzgârla, yelde kaldým
Yalnýz gecelerimde, yaban illerde kaldým.

Gülmeleri bekledim, ama cemalim soldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Hüzünler içindeyken; sonbahar çoktan bitmiþ
Hayal alemindeyken; neþeyle, huzur yitmiþ
Bedenim sýladayken ruhum gurbete gitmiþ

Her yerde yýlanlar var baykuþ beynimi yoldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Ben dünyaya küsmüþüm, þenlik neyime benim
Tozlarda, güzlerdeyim; buzlarda üþür tenim
Harabeden hücreme yoktur gelip gidenim.

Iþýklar, aydýnlýklar birer birer kayboldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Ýlim deryasý deðil, üç beþ hece yazýyým
Yokluðun yokuþunda; varlýðýn en azýyým
Bu alýn yazým ise; kaderime razýyým.

Hayatýn mengenesi gelip hep beni buldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Zehiri yudumlarým, çilenin ortasýnda
Dertlerimi katlarým kederin çarpýsýnda
Hasreti omuzlarým, umudun artýsýnda.

Sevdiðim; adýn, sýrrýn can evime kaydoldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

KADÝR DURAK
(lebiderya)

ESER YAZAR ADINA TESCÝLLÝDÝR
KAYNAK GÖSTERÝLMEDEN ÝKTÝBAS EDÝLEMEZ...

Sosyal Medyada Paylaşın: