Hüzün bulutlarý dolaþýr,akar yüreðime, Güneþler tutulur,dünyanýn her bir köþesinde, Kayan yýldýzda,maziden kopup da gelir bir an, Döner durur bedenim,bense dönmeyen derviþan.
Takvimden düþen yapraklar,durmadan dökülüyor, Bölünmeyen maziler,bölündükçe bölünüyor, Kim tutar bu yükü,omzuma yüklenmiþ bunca yük, Zamanlar bitince,küçük yükler büyük mü büyük.
Durdurun zamaný,geçmesin akrep yelkovaný, Verin nâm isteyene nâmý,bana da o aný, Atýlsýn bir köþeye çalýþmayan bozuk saat, Asýlý kalsýn,ölümsüz çerçevede hatýrat.
Heyhat! kim bilir kaçýncý kez dökülür yapraklar, Kaç kez toparlanýp,temizlenmiþtir bu sokaklar, Çentik atar da silmez,paslý demir parmaklýða, Hatýralarým,usulca sokulur yalnýzlýða.
Ýsmail HAÞÝMOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
akem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.