Misketler Küçük olur Değil mi Anne?

Bir gün savaþ biter döneriz biz,
Demiþtik ya anne! ...
Olmadý iþte! ... Kaçamadýk biz.
Ölen çocuklara bakamadýk biz,
Topraða kan,
Kanada toprak karýþtý anne.
……………..
Haydi kalk! Düþtüðün yerden,
Elini ver bana elimi tut!
Ben korkuyorum! …
Ben üþüyorum! …
Beni baðrýna bas avut.
Ne o anne! ...
Neden konuþmuyorsun benimle,
Vücudunda yaralar var,
Kanýyor, kan akýyor,
Kan kokuyorsun anne.
Yüzünde sonsuzluðun tebessümü
Soðuða raðmen,
Ellerin buz kesmiþ
Benimle konuþmuyorsun anne?
Elin elimden sýyrýlýp düþüyor anne
Anladým sen öldün,
Þimdi melek oldun deðil mi anne?
Gitmeyeceðim,
Baþýmý, baþýna dayayacaðým,
Ben sensiz ne yaparým anne?
Havadan gelen misketle oynayacaðým…
Misketler küçük olur deðimli anne?
Bende senin baþucunda, onunla öleceðim.
Anne, Annem! …
Vuruldum iþte,
Bak kaným kanýna karýþýyor,
Toprak kýzýl kanlaþýyor,
Kýzýl kan topraklaþýyor
Dünya bizi seyrediyor
Ýnsanlýk ölmüþ
Bizde ölmüþüz
Önemli mi anne?
Sarýl bana
Ruhlarýmýz cennete uçuyor.

Ziya Bekâr 17.01.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: