Bir neþeyle doldu içim, ismin içimde hecelendikçe Hayallerime düþtün birden, her zaman her saniye içimdeydin Ve o ilk andan itibaren hiç çýkmadýn, hiç çýkaramadým içimden Senle büyüyor kalbim gün geçtikçe, yaþatýyor içimde seni Baktýkça fotoðraflarýna bir ahh çekiyorum derinden Öyle çok özlüyorumki gözlerini, sesini, nefesini Sonra senin yokluðunun gerçeði çarpýyor adeta yüzüme Ve o þiddetten ötürü akýyor gözyaþlarým sellercesine.. Evet! geçiyor zaman, tükeniyorum gün geçtikçe Gitmek istiyorum uzaklara senin olmadýðýn yere Ýlk defa! hayatýmda kaçmak istiyorum, birisinden Ama ne çare; Her baktýðým yerde sen, içimde sen.. Býrakmýyor hayalin peþimi, her yerde karþýmda Hayalimde, gölgemde, fotoðrafta, rüyamda~ Kurtulmalýyým diyorum bu acýdan her dafasýnda Yapamýyorum! sensiz bir dündayada olmak istemiyorum. Sensizliði her düþündüðümde çýldýrýyorum, içim acýyor.. Adýný sayýklatýyorum kalemime her defasýnda Þiirlerle anlatmak istiyorum ama yapamýyorum Sensiz yapamýyorum, sensiz ben tam olamýyorum Ben seni istiyorum, belkide hayatýmda ilk kez Bu dünyadan birþey istiyorum haykýrýrcasýna.. Yazdýðýmý tekrar tekrar okurken dalýyorum bir anda Bu içimdeki duygu mudur? yoksa kalemimin vicdansýlýðýmý? Yok yok. Kesinlikle içimdeki duygudan. Çünkü; Çok sevdiðimi anlýyorum, sensiz kaldýðýmý anladýðýmda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
anekdot Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.