KORKSUN DÜŞMANLAR

Ben çok hain gördüm, içi kin dolu.
Bölücülük meslek, hainlik yolu.
Ufak bir bedelle, satar vataný.
Düþman bellerler, benim atamý.

Bunlarda ki kanýn, neshebi sahih.
Nankörlük ruhunda, yazýyor tarih.
Bilmem kaçýncýdýr, ihanetleri.
Hak eden bulacak, kýyametleri.

Bayraðý topraðý, satma düþmana.
Ýsyanlarým varýr, Yüce Rahman’a.
Fýrsatýný bulsa, kýyar her cana.
Ne versen doymazlar, düþman vatana.

Kirletme topraðý, toprak aðlýyor.
Þehidin kemiði, bundan sýzlýyor.
Al bayrakta kaný, hüzün duyuyor.
Þehit toprak kýzgýn, hesap soruyor.

Eren evliyada, birlik meyhitlen.
Bu mübarek toprak, dolu þehitlen.
Hain ibret almaz, þanlý tarihten.
Hakk hakikat bilmez, uzak tevhitten.

Yarabbim vatanýn, ne çok düþmaný.
Görmedim bunlardan, piþman olaný.
Ar namus þereftir, Türk’ün divaný.
Bunlarý ezmenin, geldi zamaný.

Vatan millet bayrak, deyip yatanlar.
Þairler ozanlar, destan yazanlar.
Birlikte olalým, ürksün düþmanlar.
Mehmet Akif gibi, yazýn ozanlar.

Allahým coþku ver, coþku bizlere.
Nankörler hainler, yazýk sizlere.
Ýnsanlýktan uzak, þu katillere.
Haddini bildirmek, haktýr bizlere.

Türkmendaðlý yeter, anlayan anlar.
Çok þehit verdim ben, aðlar analar.
Benim þu yüreðim, elbet kan aðlar.
Kalmadý sabrýmýz, korksun düþmanlar.

Sosyal Medyada Paylaşın: