KARTAL KANADINDAN. BENİM MEMLEKETİM

Aðrý daðýndan bir kartal, kanadýyla uçarým.
Buradan memleketimin son noktasýna bakarým.
Uçarým Edirne’ye bu benim memleketim.
Þehit þüheyda yurdu, bu benim bereketim.
Yüksek daðlardan, güzel ovalardan geçip.
Ülkemin namütenahi güzelliðini seçip.
En yüksekten bulutlarýn bile üzerinden uçarým.
Güneye bakarým, Gap’ýn bereketine þaþarým.
Doðunun yeþil yaylalarýndan hýzla geçerim.
Adananýn Çukurovasý’ndan hazla göçerim.
Konya’yý ekin tarlalarýndan bellerim.
Mevlana’nýn, semazenlerini gözlerim.
Saðýmda Karadeniz’in yeþil kýyýlarýný.
Solumda Mersin; limon, portakal bahçelerini.
Antalya’nýn eþsiz güzelliklerini seyrederim.
Sýcacýk güneþ, altýn gibi kumlar hepsi benim.
Isparta’dan gül kokularý andýrýr misleri.
Denizli’nin, uþaðýn bembeyazdýr bezleri.
Eskiþehir’ide unutmam Yunus’a selam.
Bilecik’te Edebali, yoluma devam.
Ýzmir’de balýk çok, Ayvalýk’ta zeytinyaðý.
Balýkesir, Havran’lý Koca Seyyit Onbaþý.
Bursa’nýn ne güzeldir erguvanlarý.
Uludað’dan seyrederim, ben Osmanlý’larý.
Marmara’nýn, güzelliði gönüle gönül katar.
Çanakkale’de iki yüz elli bin þehidim yatar.
Ýstanbul Ýstanbul, dünyalar mekanýsýn.
Ýslam var oldukça sen varsýn ayaktasýn.
Ýlk çað öncesinden, en güzel diyar.
Osmanlý’dan bu yana güzellik hep var.
Buradan dünyaya hükmetti, Osmanlý.
Üç kýtayý fethetti, ecdadým kahramandý.
Emirgan’da bir çay molasý, Eyüp’te ezan dinlerim.
Görürüm Süleyman’ý yüce hünkarým derim.
Edirne kapýda Fatih, Edirne’de Selimiye.
Özenirim yeniden Viyana önlerine gitmeye.
Selimiye’nin yüksek minaresine kondum, dinlendim.
Doðuya, batýya, kuzeye, güneye bir göz gezdirdim.
Oralar bizimmiþ, nede büyükmüþ Osmanlý’nýn vatanýydý.
Þimdi elimizde uçarak geldiðim, gördüðüm topraklar kaldý.
Türkmendaðlý kartalmý sandýn kendini, daldýn hayallerine.
Doyamadýn memleketinin, anadolunun ilahi güzelliklerine.

Sosyal Medyada Paylaşın: