KOKUŞMUŞ KÖPEKLER
O bilir biz bilmeyiz
Onlar bilir bizler bilemeyiz
Yaþayan bilir hergün ölmenin saadetini
Ölüm kelimesinden bile korkanlar deðil
Küllenmeyen acýlarla
Sisler saplanývermiþ mazlumun kentine
Ve çarpa çarpa canhýraþ haykýrýþlar
Ve yürek burkan aðýtlar
Ses bulmuyor ne ondan ne þundan
Biraz mermi biraz bomba ve birazda kan
Hayatlarýna ölüm iþlenmiþ Filistin’in
Hem de tüm kutsallýðýyla ölümün en þereflisi
Eskilerden, yenilerden yoruldum ey dünya!
Bilmem nedendir ki?
Sýkýlan her silah ardýnda
Kana bulanan o masum yüreðimdir.
Hep benim yürek yangýným Irak’ta
Ve hep benim þerefsizliðe sessiz kalýnan Filistin’de
Ey dünü ve bugünü yarýn olacak dünya!
Siyonistlerin bombalarý altýnda Gazze’de
Anne kucaðýnda Muhammet’imdir yetim.
Ve kokuþmuþ köpeklerin kanlý gölgesinde Baðdat’ta
Baba kucaðýnda Hüseyin’imdir öksüz
Ve Gazze’de, Baðdat’ta dinimdir ayaklar altýnda.
Ýmdat ya Hakk!
Davacýyýz Musa ve Ýsa’nýn ümmetlerinden
Yargýla onlarý divanýnda
Yetiþ ya Resulullah!
Bittik, yok olduk, gidiyoruz.
Gitmeden biz, yetiþ bizlere ya Resulullah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.