DOĞUM GÜNÜMDE!..
Kýrkiki yýlýmý yazsam kâðýda;
Diz çöker geçmiþim bir bir önümde;
Hicraným apansýz baþlar aðýda;
Gülmeyi denesem doðum günümde…
Dermaný bekleyen nice yaralar;
Baþýma üþüþtü hep bu aralar;
Beyazlar içinde tek tük karalar;
Bölmeyi denesem doðum günümde…
Kalbimin dilinden sabýr dökülür;
Ýstemem boynumuz baþka bükülür;
Sanýrsýn göklerden yýldýz sökülür;
Almayý denesem doðum gününde…
Tahammül çiçeði açmadan solar;
Neþe’siz kadehe kahýrlar dolar;
Sazlarým isyankâr saçýný yolar;
Çalmayý denesem doðum günümde…
Yüreðim saklarsa söylüyor dilim;
Rabbime yürekten açýldý elim;
Hazana vurulur þu gonca gülüm;
Ölmeyi denesem doðum günümde…
“Baþlýyor aðýtlar gönül evimde;
Gülmeyi denesem doðum gününde!..”
Ali ALTINLI – 16/01/2009
Saat: 13:34
16/01/1967 yýlýnda dünyaya gelmiþim… Önce Rabbime þükürler olsun…Sonra da Rahmete ermiþ biricik caným Babama ve ayaðýnýn altýnda Cennetler olan can anama…
Hülya Annem…Öbür yarýmýn annesi.Umarým sende tez elde saðlýðýna kavuþur aramýza dönersin tekrar…Dua ediyorum senin için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.