HASRETİNİN BELASI..
Kaç gün oldu özlemin yüreðime oturdu,
Düþtüðüm karanlýðýn ta dibine batýrdý.
Eriyorum an be an takat kalmadý dizde,
Dara çekildi gönül renk kalmadý benizde.
Sanki kör bir kuyuya tutup attýlar beni,
Yolu meçhul kervana yolcu kattýlar beni.
Sensiz yandý göklerin muþtulayan mavisi,
Artýk çýksýn aradan deli aþkýn manisi.
Taþ gibi suskunluðu sürgün et yüreðinden,
Uzadý bu ayrýlýk çok fazla gereðinden.
Dök yeniden dilinden inci inci heceler,
Kavuþalým sevgilim aydýnlansýn geceler.
Zaten bir tek teselli bakýþýnla buluþmak,
Bu fânide en zor þey boþluðuna alýþmak.
Kalbimin sarayýnda ebedi sultansýn sen,
Yeter uzak kaldýðýn haydi kurul yeniden.
Artýk gülsün yüzüme gözlerinin elâsý,
Seni bana býraksýn hasretinin belâsý.
ZÜBEYDE VARLI 06.01.09 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.