Bir ara kaldýrmak istedim resimlerini baþucumdan...
Hayalini görmemeye çalýþtým gözlerimdeki korkudan,
Kalbimden silmeye çalýþtým seni,
Mutluluktan havaya uçan kanatlarýmdan...
Bir korku var belki de,sevgiye,aþk’a dair anlaþýlamayan...?
Kalbimin kapýlarýný sen açmayý baþaran birisin!
Belki de,hiç acýmadan çekip gideceksin...?
Elim kolum baðlý kalacak belki de, öylece...
Nasýl dayanýr yüreðim,ardýndaki acýya sence?
Kalbim yanlýþ iliþkiler,yanlýþ aþklar,yaþadý...
Bugüne dek belki de,hep keþke deyip piþmanlýk duydum yaþadýklarýmdan...
Ama,yýllar geçti ve araladýn kalbimin kapýlarýný,
Sen çýkardýn karanlýk kuyulardan...!
Senin için söylemek istediðim;
Tek gerçek ve söyleyeceðim þey:
Ýyiki varsýn olacak,piþmanlýk duymadan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.