Üzülür gerçek Aðaçlarýndan sular çekildiðinde Dallarýndan düþürdüðünde yapraklarý, sarý Ve oracýkta kaldýðýnda Mevsimlerin ölüsü
Bir mahzun öyküyü Býrakýp yüreðimde Tenini tenimden çekme
Her zaman yürüdüðüm yollardan Öyle çekip gitmemeliyim Varlýðýmýn anlamý olmalý, gölgem Küçücük bir çocuðun Annesine sarýlýþý gibi Sarýldýðým Tenini tenimden çekme
Þehirler anca,iþte böyle yýkýlýr Gül kokulu saçlarýn,evlerinde dökülmezse Ýçtiðim bir tas çorbanýn Tadýna elin,deðmediyse Bu tokluðum,
Deðil ki her öðünde Sana açlýðým geçmeden Tenini tenimden çekme
Ah o tenin Deðilmi ki þiirlerimin temasý Güneþin her doðuþunda Çekilen gecenin en güzel hatýrasý Deðil mi her öpücükte titreyen Ürkekliðin en son dehasý
Ah o tenin Ýlmek,ilmek dokunulasý
Yüreðimi koyduðum yeryüzü Yaslayarak baþýmý Gözlerimden süzülen Her damlada, Irmaklarýný meydana getiren cennetin
Uyuduðum,uyandýðým Hoyratça geçip, giden erkekliðimin En kutsal davasý
Tenin Caným insanlýðým mayasý
Tenin çekilirse eðer tenimden Ben ölmem bir daha Bir kez,tatmýþken ölümü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihatdan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.