Fýrtýnalar kopuyor gecemde Ve göz gözü görmüyor karanlýklardan Bir ýþýk görsem uzaklarda Umutlanýyorum O yana koþuyorum hemen kaldýrýmlardan Bir adým iki adým sonrasý hüsran Ah..Hayalmiþ yine gördüðüm Usandým bu sonu gelmeyen yollardan
Fýrtýnalar kopuyor gecemde Ve kýzgýn rüzgar kovalýyor düþlerimi Bir türlü kurtulamýyorum ne yapsam da Üstüme çullanan sinsilikten Beklide dinerdi fýrtýna Býrakýrdý düþlerimin peþini rüzgar Gittiðin gibi geriye dönsen
Fýrtýnalar kopuyor gecemde Ve ümitsiz haykýrýþlar yüreðimden Tut býrakma, Çekme ellerini ellerimden Korkuyorum bir çocuk gibi Gölgelerden Kov gitsin bu karanlýklarý Güneþ doðsun geceme Gözlerinden
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.