ÜSKÜDAR'DA...
Üsküdar’da, Salacak’ta yürüyorum
Çocuklar kýrma tüfekle balonlarý vuruyorlar
Kýymayýn, vurmayýn diyorum
“Git oradan be amca, deli misin, nesin” diyorlar...
Vurmayýn balonlarý, vurmayýn umutlarý
Filistin’de de çocuklarý vuruyorlar
Balonla oynamayý hayal eden çocuklarý
Siz… Hiç olmazsa siz, çocuklar
Siz vurmayýn…
Yürüyorum, koynumda yalnýzlýðým
Uzaklara takýlýyor gözlerim, martýlara
Önünde durmuþum, farkýnda bile deðilim
Kýz kulesi ýþýk, ýþýk gülümserken ufuklara
Denizin mavisine dökülüyor sanki düþlerim
Mavi boncuklar takýyorum doðmamýþ çocuklara
Bir yanda yüreðim üþürken, bir yanda terliyor ellerim…
Oysa ne hayallerle gelmiþtim bu gün sahile
Bir sýcak salep içecektim, dostun selamý ile
Kulaklarýmý týrmalarken ölüm haberleri yolda bile
Tutamadým Þair yanýmý iþte, isyaným geldi dile…
Üsküdar’da, Salacak’ta bir gün mutlaka seninle
Bu sahilde, Kýz kulesinde maviye bakarak
Mutlu bir dünya için þarkýlar söylemek ümidiyle
Damaðýmda içtiðim sýcacýk salebin tadýný alarak
Yürüyorum... Koynumda yalnýzlýðým
Dostluða, kardeþliðe, insanlýða yürüyorum…
Mehmet Sabri Kýlýç
9 Ocak 2009/Üsküdar
Bu þiirin hikayesi:
** Ankara’da yaþayan çok sevdiðim bir kardeþimin isteði üzerine Kýzkulesi’ne bakarak bir salep içmenin keyfini çýkaracaktým... Önce yol boyunca arabanýn radyosunda Gazze’deki çocuklarýn ölüm haberleri, sonra da sahilde kýrma tüfekle sudaki balonlarý vuran çocuklarý görünce kalemim böyle dile geldi iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.