ŞİİR'İM KANIYOR
Çalakalem düþmüþ ortasýna Þiir’imin
Anlamlar aðlýyor avlusunda mýsralarýmýn
Dilim yaralý, tuz basmýþ gibi caným acýyor
Okudukça Þiir’im kanýyor...
Ýmla yok, gramer yok, duygu ne fayda
Yaz gitsin, sanma ki güzel Þiir yazan ay’da
Ýstersen, sen kendini çaðýn Þair’i say da
Okudukça Þiir’im kanýyor...
Mýsralarýn benzer yarým kalmýþ cümleye
Dilin hangi dil, sana yorum yazan ne diye
Alkýþlar sanki can çekiþen Þiir’e hediye
Okudukça Þiir’im kanýyor…
Yürek senin yüreðin, dil senin dilin
Yaz, istediðin kadar yaz, çoðalsýn Þiir’in
Ýmla, gramer, telaffuz, yani tuzun biberin
Eksik oldukça Þiir’im kanýyor
Ve gözü kapalý okundukça Þair’im,
Benim de caným yanýyor…
Mehmet Sabri Kýlýç
05 OCAK 2009 / ÝSTANBUL
Vakit, Þiir’e mola verme zamaný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.