Hani mutluydun? bülbüller gibi þakýyordun? Gidip kendini boþ hayallerle yordun Dönüþün neydi? Kalbine ne sordun? Gel sýðýn çocuklar gibi, senide saklar bu yürek Ne aþklar, ne acýlar, ne sevdalar sakladý.
Aðla, gel aðla sevinçten aðladýðýn kollarýmda Býrak aksýn göz yaþlarýn kalbime Sakladýðým yaþlarýmýn yerine Neler çektiðimi anlasýn gözlerin, Sen salýnýrken baþka kolda...
’Gelmek istesemde gelemem dünyana, bunca acýdan sonra Nasýl bakarým kan toplattýðým gözlerine Nasýl girerim oklar sapladýðým kalbine Nasýl saklanýrým soðuktan titrettiðim kollarýnda Çaðýrsanda girmem, arsýz dünyamla seni mutsuz edemem’
Sus, susta dinle kalbimin sesini, Göðsümden sýzan aþk mýrýltýlarýný, Sana aðlarken söylediðim þarkýlarý, dinle Üzülme gel, seni teselli eden kollarýma, Düþmanmýyýz dayanamam mutsuzluðuna, Düþünme bir dost gibi sararým kollarýmla Gel, yeter ki gel, gir dünyama unuttur acýlarýmý bana... Sessiz sedasýz.... Sessiiiiz sedasýz....
* Kibar HASAN * Sosyal Medyada Paylaşın:
Kibar HASAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.