DÜŞÜNÜN ŞU GENÇLERİ
Ruhumdaki isyaný, bilseydi okuyanlar.
Bu hüzünlü dünyama, ortak olurdu onlar.
Üzüyor beni ülkem, ülkemdeki sefalet.
Kimi bal baklava yer, kimi bulamaz nimet.
Bedavacýdýr çoðu, erzak kömür verdiler.
Yeminli üye yapýp, iþlerini gördüler.
Ýþ yeri açýlmazsa, iþsizlik katar katar.
Ýþten çýkartýlanlar, düþündün mü ne yapar.
Satýp savýp yürüdü, bugüne deðin iþler.
Elli lira paraya, adam adamý þiþler.
Borçlar gýrtlaðý aþtý, katlanýyor faizler.
Kapitalist tefeci, böyle günleri gözler.
Amerika’da rüzgar, bizde olur fýrtýna.
Bizi Allah koruyor, sýðýndýk Yaratana.
Fakir yoksul ezilir, zenginin tuzu kuru.
Ulusal bu diyorlar, görünce böyle zoru.
Çöktü ekonomisi, zaten þiþmiþ balondur.
Biraz hava verince, dayanmadý güm oldu.
Ne zaman gülecek bu, üzgün milletin yüzü.
Ne zaman açýlacak, uyur toplumun gözü.
Uyan artýk uykudan, adamlar köþe döndü.
Deniz feneri yakýp, hepsi de zengin oldu.
Bizi uyutuyorlar, nutukla hikayeyle.
Günlerimiz geçiyor, yalanla takkiyeyle.
Hangi taþý kaldýrsan, soygun rüþvet irtikap.
Baský zülüm iþkence, bu millet düþtü harap.
Zengin arabasýný, daðdan taþdan aþýrýr.
Millet geçim derdinde, feleðini þaþýrýr.
Çarþý pazar fiyatlar, canýmýzý yakarken.
Verir yirmi lira zam, halimizi bilirken.
Emekli memur köylü, feryat edip baðýrýr.
Bu saadet zinciri, bir gün olur daðýlýr.
Türkmendaðlý taþlama, kýzacak birileri.
Emeklisin; haklýsýn, var bizden kötüleri.
Saðýr deðil ya bunlar, duyacak birileri.
Bizler alýþkýnýzda, düþünün þu gençleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.