Geri dönülmez bir hiçliðin,
ilk basamaðýndan sesleniyorum hayata!
Ýlerlemek düþüncesi,beynimi kemirsede,
tüylerim ürpersede,inanmak istemiyor,istemiyorum..
Bu bir düþ,uyanacaðým ve bitecek herþey!
Dilime dolanan yalanlar,birbiri ardýna sýralanýyor beynimde..
Hiçbiri ikna kabiliyetine sahip deðil,
ne kadar üzücü,bunalýyorum!..
Sarmaþýk gibi ayaðýma dolanan,
kirli ruhlu insanlardan tiksiniyorum!..
Bu bir haykýrýþ,
Ýnsanlýðýn bittiði o ince çizgide,
tiz bir sesin,sonradan ululaþan çýðlýðý..!
Üzülmüyorum eskisi gibi,
Bu kadar acýyý bir arada görmek,
Çok ama çok deðiþtirdi içimdeki
bitmek bilmeyen memnuniyetsizliði!..
Son veriyorum,
Hayat duysun,bu hayatta ikametgah eden
tüm insanlýk duysun,
Bu acý sözlerim sizleredir!
Sen,ben,biz,siz,o,bu,þu,onlar,bunlar ve þunlar!
Hergün televizyonlarda,gazetelerde
bas bas baðýran acýlara,
ölen insanlara,
o küçücük bedenlerin kan revan içinde kalýþýna,
dönüp bir kez daha bakýn..
Sonra eminim gözünüzden bir iki damla yaþ dökülecektir..
Ýstediðim/iz bu deðil..
Ýstediðim/iz bunca varlýðýn içinde,
hala yokluðu çekiyorum zihniyetini ortadan kaldýrmanýz gerektiði!..
Bir daha düþünün,
Eðer hala fikrinizde bir deðiþiklik geliþmediyse,
....
Diyecek lafým yok inanýn..
Susmaktan baþka çarem,
Öfekimi sessizce içimde gütmekten baþka çarem yok inanýn..
FILIZMM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.