YOK OLDU RENKLERİM

Maviliklerin ötesinde bir yerde,
bütün mavilerin yok olduðu noktadasýn
ve mavi coþkularýn, tüm coþkularýn...
Yeþillerin bittiði toprakta, bitki köklerinde
kýrda, bayýrda, daðlarda,...dallarda
ve saksýdaki çiçeðimin solan, kuruyan yeþilliðinde...
Kýrmýzý, kýpkýrmýzý o gelinciklerdesin
güzelliðin ötesinde güzel ve yabani,
yalnýz ve koparýlmaya kýyýlamayan kýrmýzýlýkta...
Sarýlara bürünürsün an gelir,
hazan yapraklarý olursun gönlümün dökülen,
umutsuzluk ve yalnýzlýk daðýtan yapraklarý...
Pembeleri yitirdim zaten artýk
ne sen pembe olabilirsin, ne de ben bundan sonra,
onun tatlý rengi hiç girmedi dünyama...
Beyazlarýmsa karartýldý, yok edildi
kumlu gri, bulanýk bir masumluk kalan
yalnýzca bir özlem beyaz aranýpta bulunamayan...
Siyah gizem dolu, siyah senin gözlerin
siyah bitmez karanlýk, olmayan sabahlar
ve gözlerinde, acýmasýz simsiyah parýltýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın: