TÜRK TARİHİNDEN DAMLALAR 7

Çeþmelerden nur akarmýþ bir zaman
Beldeler hep kor yakarmýþ bir zaman

Ýnlemiþ devran, tutuþmuþ cenk ile
Çýnlamýþ ceddim, çatýþmýþ cenk ile

Her sefer, açmýþtý destan sayfasý
Cedlerim kýlmýþtý derman sayfasý

Birliðim saðlandý, deryam titredi
Mehmet’im canlandý, dünyam titredi

Devletimden hep giderken kor çile
Aþkla Mehmet Han, sarýlmýþ menzile

Ummaným tekrar seferler tüttürüp
Sardý cenkler, közde ferler tüttürüp

Mevsimimden aktý, altýndan zafer
Menzilim yaklaþtý, yanmýþ kor nefer

Nur sabahlar yandý, her yer gürledi
Cenklerin aþkýyla, hüsran terledi

Devletim Mehmet’le, bulmuþken talih
Cetlerim yazmýþtý, altýndan tarih

Sultan’ým Mehmet Han’ým hep çaðladý
Devletim can buldu, dirlik saðladý

Çaðlayýn ey deryalar, yaþ dökmeyin
Küfre tutkun kor tohumlar ekmeyin

Sayfalar hiç açmayýn, aþksýzca siz
Hülyasýz gül saçmayýn, renksizce siz

Çaðlýyor Mehmet Han’ým durmaksýzýn
Çýnlýyor hep, vakti hiç kurmaksýzýn

Bekle Ýstanbul, zaman benden yana
Yan Murat derdiyle, baht dönsün sana

Her karanlýk bir ateþ ister ele
Haydi Sultan Han, ateþ göster hele

Dünyanýn loþ rengi, çöksün Sultan’ým
Deryanýn boþ rengi, çöksün Sultan’ým

Hep dökülsün göklerin al gülleri
Yerde tütsün, cennetin bülbülleri

Közlenip dursun, bu cenkler Sultan’ým
Çaðlayýp dur, sen ateþsin Han’ým

Bursa seslensin, Edirne’m çaðlasýn
Yollarým yansýn, þu düþman aðlasýn

Þimdi coþ tekbirle, meydan titresin
Þimdi koþ tekbirle, harman titresin

Gülþenin kor kahrý, dinsin Mehmet’im
Bülbülüm al gülle, dönsün Mehmet’im

Çaðlarým, kahrýyla süzgün olmasýn
Baðlarým, kahrýyla üzgün olmasýn

Her damardan nur dökülsün ummana
Her seferden nur çekilsin harmana,

Titreyip dursun göðün kor kuþlarý
Hep irem yorsun, göðün nur kuþlarý

Bekle Ýstanbul, aðýtlar kurma hiç
Yanma artýk, kalpte hicran karma hiç

Devre dirlik saðlamýþken Sultan’ým
Þimdi artýk güldedir Mehmet Han’ým

( fâ ilâ tün / fâ ilâ tün / fâ i lün /

- . - - / - . - - / - . - /




Sosyal Medyada Paylaşın: