İstanbul Kimin

Köpekler iþiyor top-akasya köklerine Tophane’de.
Neft’i yapraklarda vampirler dans ediyor.
Hürmüz’ün diþ izleri kanýyor
Kara.
Aðlýyor muhacir top-akasya Tophane’de.

Dört-çeker korna çalýyor durmuþ yol ortasýnda.
Ananý- avratýný-geçmiþini …
Servetini …
Sayýp döküyor minibüsçü,
Yerli avrat týrmanýyor þoför mahalline,
Uh yavrum… Bu ne frikik, taa fercine.

Öyle ya,
Top-hane. Kara-köy. Kule-dibi. Yüksek-kaldýrým
Kaldýrým-indirim.
Nere memleket,
Ora memleket- bura memleket.

Bütün yollar Roma’ya çýkarmýþ.
Roma…
Doðu Roma - Batý Roma.
Ýs-tin-poli/stin-boli/is-tan-bol.
Ýstanbul.
Gidilir þehir-gidilesi þehir.
Yollar çýkmasa da-giden görmese de
Gidilesi þehir-gurbet olasý þehir
Muhacir olunasý þehir.

Eller-eller
Yaban eller.
Kobra yalýyor çingenin zurnasýný,
Neft tütsülü kubbeler,
Düðüm düðüm gözyaþlarý boþalýyor yedi denize.
Diþlek yýlký atlarý-gözyaþý sakalarý,
Didiþiyor beþ kýt’a kendi fýþkýlarýnda.

Sen
Türkü söylemeyensin.
Ýstanbul
Muhacir.
Sen niçin
Türkü söylemezsin
Ýstanbul’da muhacir.
Sosyal Medyada Paylaşın: