MUSALLADA SOR BENİ
Felek pusu kurmuþ örer aðýný,
Adým adým takip eder þer beni.
Murat alýp bir dem olsun gülmedim,
Fazla sürmez, bu dert bir gün yer beni.
Yýllar beni halsiz koydu, yorgunum
Yüzüm gülmez, kaderime kýrgýným
Bir vefâsýz sevgiliye vurgunum
Çeker gider, tek baþýma kor beni.
Sevgi umdum; cefa verdin, dayandým
Uykulardan kâbus ile uyandým
Yollarýný gözlemekten usandým
Ya gel, ya da çek býçaðý vur beni.
Yangýn baþlar kalbe hasret dolunca
Bülbül susar, gül sararýp solunca
Çekilmiyor karþýlýksýz olunca
Kül eyledi sevda denen çor beni.
Gel de söndür þu yangýný tütmesin
Ümitlerim hüsran ile bitmesin
Ölürsem de gözüm açýk gitmesin
Bir kez olsun caný dilden sar beni.
Senin için yananlarý görmedin
Ahde vefa edip sözde durmadýn
Bugüne dek aramadýn, sormadýn
Hiç deðilse musallada sor beni.
(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.