Eyy gönlümün has konuðu, çektin perdeyi gözümden !..
Bir kül yutmaz köseðiydim (1), dersimi aldým közünden !..
"Hikmetler"in Anzer baldý, tadý damaðýmda kaldý,
Bakýþlarýmý düzelttim, kendime geldim sözünden !..
Nöbet saydým darlýðýmý, fikreyledim varlýðýmý,
Benliðimde duya göre, özdenlik saðdým özünden !..
Yüzyýllar epritemedi Yesevî öðretisini,
Baba erenler diliyle çaðýmý süzdüm gizinden...
Bilmem ki, nasýl anlatsam, bir ana sýðan cümbüþü,
Beþ vakit þimdiki zaman, indim yokuþu düzünden ...
Zevk ederken oluþlarý, umutlarým çiçek açtý,
Düþüncemin buluþlarý, verdiðin ilham yüzünden !..
Yakýn eyledim uzaðý, bozdum kapaný, tuzaðý,
Yaktým bütün gemileri, mutluluk emdim hüzünden ...
Bilge’yi zindandan aldýn, nice sarp yollara saldýn,
Yalýn ayak, düþe kalka, aþký derledim izinden !..