Gözlerin yine Gamlý bakarmýþ herkese Hüzün doluymuþ Tüm halin Aðlarmýþsýn yalnýzlýðýna Her akþam olduðunda Boþalan kadehlerin yanýnda, Boþ gözlerle Dalarmýþsýn Uykunun karanlýðýna Keþke iþitmeseydim bunlarý, Yeniden üzüldüm, Yolun sonunu düþünüp elini vicdanýna koysana! Sen yalancý baharlarý tercih etmiþtin biliyorsun, Ayrýlýp gitmek kalmýþtý tek bana
Sen ben ve gül dallarýmýzla Toplam altý idik biz, Þükür birliktik. Bir kocabaþ Geldi aramýza, Yedi olunca Ne birliðimizi kodu ne dirliðimizi Meðer kök deðil Bir acuzeydi, Yaþý baþýnda, Hacý idi de Üstelik. Gül aðacýdýr dallarýdýr demedi, Kýrdý geçirdi. Lakin suç ! Ona verendeydi metelik.
Þimdi çoktan kuþlar yuvadan uçup gitmiþ Dönüþ yok artýk Acý maziye Aslýnda tüm olan bitenden sonra, Bence gerek de yoktu Kefeye teraziye Bilirim ki illa ektiðini biçecektir her kiþi, Tüm herþey Gayrý faraziye Ah gülmeliydi Gül aðacý, Yedi veren Gülü idi, Velakin yedi-k maraziye.
YE-DÝNCÝ OLMADI.
06.01.1995.Balýkesir. Müfide Decdeli.
Koparýr hain bir el yere düþer gül Düþtüðüne deðil Ayrýldýðýna üzülür dikeninden gül Solacaktý bir gün nasýlsa Ama böylesi deðil...................Hadiye Kaptan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.