Kırktan Sonra
Herkese gösterir melek yüzünü,
Gönlünde þeytaný saklar her zaman.
Gözyaþý ardýna gizler özünü,
Vurmaya fýrsatý bekler her zaman.
Tükenmiþ baharý, geçmiþ zamaný,
Körpe kýz misali, tüter dumaný.
Katar birbirine sapý samaný,
Sözüne dürüstlük ekler her zaman.
Kendisi uyanýk, erkekler aptal,
Halleri alýmlý, dudak arzuhal.
Acep var mý diye yeni bir þapþal,
Gözleri çevreyi yoklar her zaman.
Sevda rolü yapar, Leylâ’dan beter.
Sevdalarý beþ on Mecnun’a yeter.
Ayakta baþlayýp, yatakta biter,
Yastýðý iþtahla koklar her zaman.
Tuzaða düþürür ebleh birini,
Kandýrýr gönlünde alýr yerini.
Ele çamur atar, kendi kirini,
Zemzem suyu ile paklar her zaman.
Eðlenmeye gider, fönlüdür saçlar,
Çevresini sarar, yüreði açlar.
Zampara yaþarken seveni suçlar,
Kendi ayýbýný aklar her zaman.
Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.