Gecem, saatin aðýr tik taklarý ile yol almaktaydý karanlýkta. Ve yataðým, coþkun bir su köpüðü gibi bembeyazdý. Rüyadan mý uyanýyordum, rüyaya mý uyanmakta Karanlýklardaydým bilmiyorum.
Ve hüzünlü bir sarýlýk bulaþýyordu bu kara tuvale sokak lambalarýndan. Þehre inceden bir yaðmur yaðmaktaydý, kadýným ipekliler içinde. Asi, hoyrat yataðýmda sere serpe... Esmer þehvet çarþaflara sarmalanmýþ bir acem kedisi. Ve týrnaklarý apansýz tenimde . Sosyal Medyada Paylaşın:
hakankemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.