KEHRİBAR EDEM KOR'U

Yýllar geçti görmedim, unuttum gül yüzünü.
Ömrümü yollarýna, ser gel gurbet treni.!
Sevinçle baþ koyacak, özlediðim dizini.
Kâlbimin sahibi yok, bul gel gurbet treni.!


Divanýna çýkamam, tutarmý ki dizlerim.
Daðýmýn boranýsýn, kayýp oldu izlerim.
Bakýþýný kor edip, yüreðimde gizlerim.
Sabahýn seherinde, sor gel gurbet treni.!


Hasretin oku acý, çýkarmýyým yarýna.
Bülbül þeydâ edip, hiç bakmýyor zârýna.
Sinemde gizlediðim, bakýþýyýn nârýna.
Pervaneyi þem’ine, ver gel gurbet treni.!


Þu yanan yüreðimde, bir tomurcuk büyüttüm.
Tomurcuðu sinemde, senin için kuruttum.
Tende bergüzâr idin, viranede unuttum.
Gülistânda gülünü, der gel gurbet treni.!


Sarý sýcak yaz günü, ateþ olup kavurur.
Sararan yaprak gibi, bilinmeze savurur.
Kýþý lâyýk görmüþsün, yürekleri don vurur.
Yarimin göz yaþýný, sil gel gurbet treni.!


Sýlanýn hasretini, çeken gönüller bilir.
Gönülün çektiðini, yanan sineler bilir.
Sinede hiç sönmeyen, ateþi canda bilir.
Yavuklumdan bir haber, al gel gurbet treni.!




...........................................Kardelen26

Sosyal Medyada Paylaşın: