BEKLE

Döneceðim birgün, bekle beni
ellerimde umutlar,
gözlerim siyah ýþýlltýlarla yýldýz yýldýz,
dudaklarým gülmeyi doymamacasýna tadarak...
Çalývereceðim kapýný ansýzýn
yýllar sonra sen unutmuþken herþeyi
bilmem, belki de beklerken bir köþede
saçlarýmda beyazlar ve yüreðim mutlu...
Arama beni, yalnýzca bekle
o yýllarýn acýsýný birlikte çýkaracaðýz
dupduru, masum bir sevgiyle ve yýllanmýþ
söküp atacaðým bezgin yüreðimizdeki nasýrlarý.
Yeterki unutma, bekle
sevinçleri topluyorum senin için, bizim için
ve acýlarý kilit altýna aldýðým gün
bekle döneceðim dopdolu mutlulukla...
Çayý demle sobanýn üstünde yeter
bilirsin severim seninle çay içmeyi
sigaramýn dumaný savrulurken havaya,
bakýþlarýmýz anlatacak herþeyi birbirine kara kara...
Unutmuyorum seni bil
aþtýðým an içimdeki ve sendeki uzaklýklarý
koþarak geleceðim o yýllara inat
ve saçlarýmý savuracak rüzgar sana doðru eserken...
Bileyim yeterki beklediðini,
aþkla deðil, unutma önce dostluk ve sevgiyle
bunlarýn anlamýný kavra yokluðumda
ve beni öyle bekle kara gözlerin ufuklarda.
Sosyal Medyada Paylaşın: