Bir garip yaþamým, vardýr erenler
Saðým benzemiyor, soluma benim
Aþýlmaz daðlarýn, yolcusu iken
Kader engel ördü, yoluma benim
Nice dostlar ile, yanarken söndüm
Kimine mihenktim, kimine yön’düm
Kenara atýldým, þaþkýna döndüm
Dostlar girmez oldu, koluma benim
Bir zamanlar, kendi kendin yeterken
Nice baðda, gonca gibi biterken
Kiminin baðýnda, bülbül öterken
Kargalar konuyor, gülüme benim
Kul Arif Özkan’ým, coþtu duruldu
Vefasýz ardýndan, koþtu yoruldu
Nice dertler gamlar, ondan soruldu
Felek nakýþ iþler, salýma benim
Kul Arif Özkan
26-08-2008
Bakü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.