AYASOFYA

Ayasofya
Sen! ..
Suskunken; sýzlamaz mý, kemikleri Fatih’in
Sen! ..
Mahzunken; bükülmez mi boynu Eyub’un
Sen! ..
Kilitliyken; kýrýlmaz mý gönlü milletin
Razý olur mu? ..
Fethi emreden Resul’un..
Ey müminler! ..
Açýn ellerinizi semayý inletin

Bu gün geldim..
Yine kilitlisin, mahzun, hüzünlü..
Sende yüklü;
Milletimin talihi, düðümlerin çözümü
Cihan sultanlarýnýn secdeye vardýðý mabet
Senden..
Kýtalara saf saf ordular gönderirdi, ümmet
Sende gizli..
Ýnananlarýn kaderi, þarkýn mukadderatý
Diner;
Mazlumlarýn ahý, senden alýr kurtulanlar beratý
Aðlarým gülmezsen; baþýmýz deðmez göðe
Sustursalar da seni;
Yetmedi güçleri þahadetlerine! ...
Dilin susmuþ, bülbüller ötmez olmuþ ne gam?
Benden ayrýsýn güya;
Milletin kalbindesin her an
Cihan sultanlarýna su veren çeþmeler
Kurumuþ menbaðý, mesken tutmuþ yosmalar! ..
Ne deriz,
Sultanlar Sultaný’na dönünce feleðin çarký
Dibinde meyhane, rengin ne;
Kalmamýþ Bizans’tan farký? ...

Ey Ayasofya! ...
Sen mi hicran et, yoksa ben mi? ..
Susturdular aldýlar;
Sende sembolleþen cevherimi
Kýzýlay’da baþörtüsüne aðlayan bacý! ...
Ayasofya ile ancak diner, gözlerinin yaþý
Maddenize deðil, ruhunuza zincir vurmuþlar
Ebediyen kurtardým diyenler;
Düzen, kurmuþlar

Çað açan Hakan yok;
Alnýna hilali kim assýn,
Ümit þairi Akif yok;
Hicranýný kim yazsýn? ...
Bu ülkeye, bu millete;
Melekler intizar etmez mi,
Yüce davalarýn varisi devlet!
Bir kararname yetmez mi?

Ayasofya,
Elbet açýlacak; açýn, kurtarýn! ..
Açýn ki;
Milletin gönül tahtýna oturun

Ey vekiller;
Kaldýrýn parmaðýnýzý
Ayasofya’nýn zincirleri kýrýlsýn
Halktan aldýðýnýz iradeyi kullanmazsanýz;
Tutulsun diliniz, ’Kurusun elleri’niz

Söyleyin;
Sizi baðlayan nedir, bilelim? ...
Çözemezsiniz,
Býrakýn millete çözelim
Kýralým zinciri,
Boðum boðum ezelim.

21.12.1989
Sultanahmet



Senden daðýlýr müjdeler; cihana dalga, dalga
Senden name bekler mahzun Üsküp, Bükü, Buhara
Bey uykuda; uyku ölüm deðil iyi bilin uþaklar
Gözler sende; haber bekler beþ kýtada ulaklar
Sökemezler etle týrnak gibiyiz, ne yapsalar nafile
Sana yakýþmaz uzun uyku;
Silkin, kalk bu halin ne? ..
..........
Bakü’den barut sesi, Kandahar’dan top gelir
Sofya’dan inleme, Selanik’ten ah! .. Gelir
Yankýlanýr ezanlar, ýþýk olur aleme
Huzur, güven verir Türk’e Arap’a, Acem’e
........
Esir, Kutlu Kudüs seni gözler
Suskun þanlý Beytullah seni özeler
Sende; bütünlenir coðrafya, sende dirilir
Sen; sembolüsün büyük davalarýn
Dün senleydik, ümidimiz sende yarýnlarýn
Kubben altýnda secde edemedim Rab’ba
Melekler, þehitler, gönül erleri Hak’ta
........
Fethiyle deðiþmedi hiçbir yer için çað
Hakka zincir vurulmuþ, batýla çekilmiþ yað
Bedelindir; Resul iþareti, binlerce þehit
Ödenmez bedelin cihan durdukça hiç
Ne yazýk seni; benden aldýlar
Þahsýnda benim ruhumu çaldýlar
Ey Ayasofya! ... Seni çok hýrpaladýlar
Ruhunu söndürmek isteyip yaðmaladýlar
.........
Kaç kez geldim kýsmet olmadý örmek
Yakýndýr inþallah secdeye varmak
Yetti gayrý.. Ýlahi, günahýmýz ne?
Tövbe, kadirsin, aklýmýz ermez keremine
Açýlýr, bir gün sana giden yol
Yýkýlýr; geçilmez denen surlar, metin ol
Çok bekledin, kavuþmamýz ne zaman? ..
Biz üç nesil:
Açamadýk, kýramadýk kapýndaki zinciri
Dedem:
Ýmanla,”ebediyen kurtardým” diyen
Babam:
Dedemin hatýralarý ile uykuda gezen
Ben:
Gözeri mahmur, karanlýðý yýrtan þafaðý bekleyen..
........
Müjde; hep “yeni” olan, her “yeniyi” eskiten genç
Geliyor kurtaracak; güneþ çaðýnýn aydýnlýk nesli genç
Müjde fethiyle çað deðiþen ulu mabet;
Yýkýlýyor putlar tek tek, Allah inancý kaldý tek..
Güneþ, doðacak bak seher çýktý
Bu saba rüzgarý daha evvel yoktu
Müjdeler; aydýnlýk günler eliyor
Milletin üstündeki zulmet eriyor
Güneþ çaðýnýn altýn nesli:
Ta ezelden ebede çað açacak;
Fetih nesli geliyor
.....
Dengeler deðiþir, paktlar yýkýlýr
Yakýndýr; öldü denen aslan dirilir
Yakýndýr; elbet bu hesaplar görülür
Bulanýk su; akar, akar durulur
Evren; her gün yeni kurulur
Þahsýnda çaðlara hakikat mührü vurulur
Ey Ayasofya! .. Odaðýsýn, her oluþun
Mihverisin; her devleþiþin
Ýçindesin; her diriliþin
Hakkýn deðil; keder, gül artýk
Sen gül ki alem gülsün
Çünkü sen cihan bülbülüsün
Henüz gelmemiþti son din
Hak adýna yapýlan sendin
Ne zaman gelmesi yakýn oldu yüce din
Din adýna çeliþkiler odaðý idin
Gelince o kutlu son din
Kurtuluþun için verdi
Emri, Sultaný din
Ermek için kutlu payeye
Can verdi nice serdarý din
Çok þehitler verildi, sönmedi umut..
Çünkü henüz düþmemiþti put
Muhasaralarla beraber yýkandýn, olgunlaþtýn
Resurullah iþareti ile þereflenip, nurlandýn
Ýslam’a Hilal olmuþsun, Türk’e yuva
Türk’ün vücudusun, Ýslam’ýn ruhu
Beyoðlu’nun uðultusu mu bastýracak?
Süleymaniye’yi, Sultanahmed’i,Eyyubu
Saki alýnmýþ; zýpýrlar kerhanesi olsun diye
Görselerdi sokaklarýndaki hali
Beyinleri fýrlardý külhanbeylerinin bile
Ne yazýk ki; seni benden aldýlar
Müze diye; seni benden çaldýlar
Benim imanýmla kazandýlar
Sende sembolleþen cevherimi adýlar..

Sosyal Medyada Paylaşın: