Kuru gül kokardý ellerin aldý,beyazdý Menekþeler açardý konuþurken gamzelerinde Hemen bir uçurtma uçardý benden sana,hayallerimize Ve sonra bir rüzgar esti Daðýttý yapraklarý ve gülleri Ve çalýyordu Mozartýn bilmem kaçýncý senfonisi Bir baskýnlýk çöktü üzerimize,derince bir sis Ve eller kana bulanmýþtý bile,feryatlar inlerken kiliselerde Birkaç çocuðun Ýsa yý kurtardýðýný hatýrlýyorum,o girdabýn içinden Meryem Ana içeride kalmýþtý,göðsünde ise Ýsa Düþtü taþlar ellerimiz altýnda kaldý, Kiminin ise bedenleri Sonra hafif ýlýk bir yaðmur esti, Sildi yüzümü ,deðiþtirdi Bitti herþey,tam orada bitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
temha_2008 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.