Mektup, Preludi
en baþta suflör,
fýsýldayan herþey yasaklý bu oyunda,
uykular ve orada bize pembeyi emziren
sesi kýsýk anneler de yasak
çünkü korku sessizliðin rahminde büyür
ve senin þefkat laflarý ezberlettiðin
dilini kemirmeye baþlar.
bu yüzden var gücümle haykýrýyorum,
sessizlikten, karanlýktan ve mutluluktan
korkan içimdeki çocuðun adýný...
ve bir kaç satýrlýk susuþlarý
sana fazla görüyorum.
yine de biliyor musun?
þimdilerde yeniden o çocuk olsam,
ve bir peri çýksa karþýma
beni, senin en sevdiðin renge boyamasýný isterdim,
çünkü ozaman beni,
yaðmalanmýþ þehirlerimle deðil,
o kocaman kalabalýðýn içinde,
kendi kokunu takip ederek bulduðun
küçük çocuk olarak hatýrlardýn...
ve biliyor musun?
o küçük çocuk
ben bildim bileli sýmsýký sýkar avuçlarýný,
birinde elbette iðde kabuðu,
diðerinde bastýðý heryeri maviye boyayan,
gürültülü bir yaðmur.
seni sevmesine cesaret edebilirsen eðer bir gün,
avucundan sök,
sonra baþ ucuna as o yaðmuru,
ve ýslandýkça beni hatýrla...
07.01.09 Selcan Adalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.